Analiza przyrostu rzeczywistego w województwie dolnośląskim.

13 wrz

Celem analizy jest charakterystyka przyrostu rzeczywistego w poszczególnych powiatach województwa dolnośląskiego. Przez przyrost rzeczywisty rozumiemy przyrost, bądź ubytek ludności, na który składa się saldo migracji i saldo przyrostu naturalnego. W pracy została przedstawiona dynamika ludności oraz zostały określone typy rozwoju ludności za pomocą metody Webba. Jest to układ współrzędnych prostokątnych podzielony na 8 typów rozwoju ludności. Sektory (A, B, C, D) charakteryzują się dodatnim przyrostem rzeczywistym, natomiast pozostałe sektory ( E, F, G, H) cechują się ujemnym przyrostem rzeczywistym. W celu pokazania przestrzennego zróżnicowania występowania zjawiska przyrostu rzeczywistego ludności województwa dolnośląskiego posłużono się metodą kartogramu.

 

W województwie dolnośląskim wyodrębniono 26 powiatów oraz 3 miast na prawach powiatu. Sześć z nich znajduje się w pierwszych 4 częściach wykresu Webba czyli ma dodatni przyrost rzeczywisty natomiast pozostałe 23 powiaty znajdują się w częściach od 5 do 8 i te powiaty mają ujemny przyrost rzeczywisty.

Typ A charakteryzuje się dodatnim przyrostem naturalnym i ujemnym saldem migracji, lecz przyrost naturalny przewyższa wskaźnik emigracji. Ten typ nie występuje w żadnym  powiecie.

Typ B charakteryzuje się dodatnim przyrostem naturalnym i dodatnim saldem migracji, przy czym przyrost naturalny przewyższa wskaźnik imigracji. Ten typ występuje w powiecie oławskim. Jest to typ charakterystyczny dla strefy podmiejskiej.

Typ C charakteryzuje się dodatnim przyrostem naturalnym i dodatnim saldem migracji, lecz wskaźnik imigracji przewyższa przyrost naturalny. Ten typ występuje w powiatach: średzkim, trzebnickim i wrocławskim. Ten typ jest charakterystyczny dla obszarów podmiejskich, skupionych wokół jednego dużego miasta – Wrocławia. Występuje duże dodatnie saldo migracji ludności do tych powiatów i są to migracje bogatszej części społeczności z Wrocławia do strefy podmiejskiej oraz migracja z dalszych powiatów do powiatów położonych bliżej dużej aglomeracji miejskiej. Wynikające z dużej koncentracji miejsc pracy w strefie podmiejskiej Wrocławia. Natomiast wysoki wskaźnik przyrostu naturalnego związany jest z młodą strukturą wieku ludności zamieszkującej te powiaty.

Typ D charakteryzuje się ujemnym przyrostem naturalnym i dodatnim saldem migracji, przy czym wskaźnik imigracji jest większy od przyrostu naturalnego. Ten typ występuje w powiatach: jeleniogórskim i legnickim. Przyczyną dodatniego salda migracji jest przemieszczanie się ludności miejskiej z Jeleniej Góry i Legnicy na obszary podmiejskie w celu poszukiwania lepszych warunków mieszkaniowych. Jest to typowa tendencja mieszkańców miast dążących do opuszczania terenów miejskich i osiedlania się w strefie podmiejskiej.

Typ E charakteryzuje się ujemnym przyrostem naturalnym i dodatnim saldem migracji, lecz przyrost naturalny jest większy od wskaźnika imigracji. Ten typ występuje w powiecie lwóweckim i mieście Wrocławiu. Ten typ jest charakterystyczny dla obszarów miejskich czyli Wrocławia, gdzie napływa ludność w celu polepszenia swoich warunków bytowych (lepsza praca) lub młodzież studiująca na licznych uczelniach we Wrocławiu.

Typ F charakteryzuje się ujemnym przyrostem naturalnym i ujemnym saldem migracji, przy czym przyrost naturalny jest większy od wskaźnika emigracji. Ten typ występuje w powiatach: dzierżeniowskim, kłodzkim, wołowskim i ząbkowickim.

Typ G charakteryzuje się ujemnym przyrostem naturalnym i ujemnym saldem migracji, przy czym wskaźnik emigracji jest większy od przyrostu naturalnego. Ten typ występuje w powiatach: jaworskim, kamiennogórskim, lubańskim, strzelińskim, świdnickim, wałbrzyskim, zgorzeleckim, złotoryjskim oraz w miastach: Jelenia Góra i Legnica. Dwa powyższe typy F i G są charakterystyczne dla obszarów przechodzących kryzys. Są to tereny o wysokiej stopie bezrobocia.

Typ H charakteryzuje się dodatnim przyrostem naturalnym i ujemnym saldem migracji, przy czym wskaźnik emigracji przewyższa przyrost naturalny. Ten typ występuje w powiatach: bolesławieckim, głogowskim, górowskim, lubińskim, milickim, oleśnickim i polkowickim. Ten typ jest charakterystyczny dla obszarów wiejskich, gdzie dominuje tradycyjny model rodziny dlatego mamy dodatni wskaźnik przyrostu naturalnego.

Podsumowując możemy zauważyć wyraźne grupowanie się poszczególnych typów przyrostu rzeczywistego w województwie dolnośląskim. Powiaty znajdujące się w sektorach B i C wykresu Webba skupiają się wokół dużej aglomeracji miejskiej jaka jest Wrocław. Dalej powiaty z sektorów F i G położone są w południowej oraz zachodniej części województwa. Natomiast powiaty z sektora H położone są w północnej części omawianego obszaru.